De kralen van Ursula Distler
Ieder jaar wordt in glasstad Leerdam de Internationale Glaskunstbeurs gehouden en als het even kan, ga ik daar graag naar toe. Een groot aantal glaskunstenaars laat daar een selectie van hun werk zien.
Interessant voor mij is ieder jaar de stand van de Duitse Ursula Distler. Zij maakt holle glaskralen naar een oud Boheems procédé en alle keren dat ik de beurs bezocht, kocht ik een aantal van haar kralen. Ik vind ze mooi en omdat ze hol zijn, zijn ze heel geschikt voor bijvoorbeeld oorbellen, want niet zo zwaar als de meeste lampworkkralen.
Hieronder een paar oorbellen (inmiddels verkocht) die ik maakte met kralen die ik 2 jaar geleden van haar kocht op de glaskunstbeurs.
Dit jaar was ik samen met mijn dochter op de beurs en allebei kochten we een aantal kralen (dochter maakt ook sieraden). Mondjesmaat, want goedkoop zijn ze niet.
Die grote blauwgroene kraal draag ik aan een spang, de onderste kralen wachten nog op verwerking (uitgezonderd het hangertje, dat ik al eerder maakte). Het worden vast weer oorbellen, maar de blauwe? Dat weet ik nog niet.
Inmiddels (januari 2014) heb ik oorhangers gemaakt met de groene glaskralen en verkocht op de Kunst4daagse. Ook de zwartgestreepte kralen zijn verwerkt tot oorbellen en ook die zijn verkocht.
Ketting voor opaalhanger
In Australië kocht ik vorig jaar november deze hanger: een boulderopaal (zie ‘Eclipse stone’ en opaal). Hij werd verkocht aan een leren veter. Ik vond het wel aardig om er een chainmailketting bij te maken en dat is deze geworden. Het patroon is byzantijns, de ringetjes zijn van brons en om de blauwgroenige opaalglimmers in de steen te accentueren, heb ik wat swarovskikralen in de kleur turquoise in de ketting verwerkt.
Muranoglas II
Dit voorjaar was ik samen met mijn man in Venetië en brachten we ook een bezoek aan het nabijgelegen eiland Murano. Dat we in Venetië waren had een bijzondere aanleiding: onze lokale kanoclub had het plan opgevat om de VogaLonga te varen, een vaartocht van 32 km door de lagune en de kanalen van Venetië, alleen bestemd voor handbewogen vaartuigen. Op die dag mogen er dus geen motorboten varen. Met 4 andere deelnemers hebben wij die tocht meegevaren, op tweede Pinksterdag, in onze oude trouwe Kleppper vouwboot. Vooral bij de start keken we onze ogen uit naar alle vreemde vaartuigen die de uitdaging ook aangingen. Heel apart waren de boten met traditionele staande Venetiaanse roeiers.
De dagen na die tocht waren we gewoon toerist met de toeristen in het mooie, maar toch wel erg drukke Venetië en bezochten we onder andere ook het glaseiland Murano, waar we tijdens onze kanotocht wel doorheen waren gevaren, maar toen zonder tijd om uit te stappen. Nu hadden we gelegenheid om langs de grachtjes te slenteren, een blik in een glasblazerij te werpen en wat winkels in te lopen.
Dat Murano het centrum is geworden van de Venetiaanse glasmakerij heeft een historische reden. Al van oudsher had Venetië de reputatie van glasstad, maar in 1291 beval de Venetiaanse republiek de glasmakers om hun glaswerkplaatsen te verhuizen naar het eiland Murano, vanwege het brandgevaar voor de toen hoofdzakelijk houten huizen in de stad. Al snel vormden de glasmakers van Murano een elitegilde dat veel aanzien genoot en aanspraak kon maken op diverse privileges.
De glasmaaktradities werden van generatie op generatie voortgezet en tegenwoordig wemelt het in zowel Venetië als in Murano van de winkels met sieraden van glazen kralen en andere bont gekleurde glazen voorwerpen. De glasblazerijen zijn nog steeds te vinden in Murano.
Mij interesseerden natuurlijk de glaskralen en die zijn er in verschillende soorten. De meeste kralen worden gemaakt volgens de ‘lampworktechniek’, waarbij de kraal wordt gevormd door een glasstaaf tegen de punt van een metalen staaf te verhitten met de vlam van een brander. De kraal wordt vervolgens gevormd aan de punt van de metalen staaf. Die glasstaven (murrini) worden in speciale werkplaatsen gemaakt en kunnen bestaan uit glas van één kleur, maar ook uit diverse glaslagen (zoals bij ‘millefiori’ glas). Typerend voor Murano zijn de lampworkkralen waarin goud- of zilverfolie zit verwerkt. Dit soort kralen wordt tegenwoordig helaas ook in grote aantallen geïmporteerd uit China, lagere prijs, mindere kwaliteit.
Ook worden er holle kralen gemaakt, die op traditionele wijze worden geblazen.
Ik kocht een kleine selectie kralen in Murano, voor een deel moeten ze hun plek nog vinden in sieraden.
Full persian, glas en amethyst
Dit is er ook eentje voor mezelf. De glaskraal is een handgemaakte glaskraal van Unicorne beads, maar ik kocht hem in de uitverkoop via een Hollandse webwinkel (Kralenkwarts). Ik heb hem gecombineerd met amethystkralen en chainmailsegmenten in ‘full persian’ met zilverplate ringetjes.
Eigenlijk zijn de bovenste chainmailsegmentjes iets te stijf’; de ringen kwamen van een andere leverancier als die van de onderste en kennelijk is er iets verschil in maat, al zijn de specificaties gelijk. Omdat de segmenten niet zo lang zijn, is dit niet zo’n bezwaar, een hele armband van deze ringen zou te weinig flexibel worden.
Muranoglas I
Eentje voor mezelf: een ketting gemaakt met kralen van Muranoglas. Mijn lieve schoondochter nam de kralen voor me mee uit Rome, op een na zitten ze in deze ketting. Het echte Muranoglas komt nog steeds uit Murano (eilandje vlakbij Venetië), maar wordt ook elders in Italië verkocht. Bij deze kralen zat een garantiebewijs dat ze echt afkomstig zijn uit Murano (de namaak komt uit China). Die ene grote ronde vond ik niet zo bij de rest passen, dat is een hangertje geworden. De wat goudachtige kralen zijn typisch voor Murano, er zit goudfolie in verwerkt.